عبادت صحیحفعل خارجی مطابق با امر عبادی مولا را عبادت صحیح می‌گویند. ۱ - معنای عبادت صحیحعبادت صحیح، مقابل عبادت فاسد بوده و عبادتی گفته می‌شود که در خارج مطابق با امر مولا انجام شود؛ یعنی به طور کامل و با تمامی اجزا و شرایط آن به جا آورده شود ( تام الاجزاء و الشرایط ) و موجب برائت ذمه مکلف گردیده و اثر خاص آن عبادت بر آن نیز بار شود؛ برای مثال، نماز صحیح باعث دوری شخص از فحشا و منکر می‌گردد ( ان الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر) به بیان دیگر، عبادت صحیح، عبادتی است که موجب سقوط اعاده در وقت و قضا در خارج وقت می‌گردد. ۲ - شروط عبادت صحیحدر عبادت صحیح دو شرط لحاظ شده است: ۱ ـ ذاتاً صلاحیت مقربیت به مولا را داشته باشد؛ ۲ ـ مکلف نیز در عمل، آن را به قصد قربت انجام دهد. [۳]
فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۲۱۵.
[۴]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۹۶.
[۶]
آخوندخراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «عبادت صحیح». |